Hans Mulder

Hans Mulder is vooral gefascineerd door de schoonheid die het verval met zich meebrengt; de erosie van de aarde door natuurlijke processen maar evenzeer de littekens in de aarde als gevolg van menselijk handelen.
Zijn werk gaat over schoonheid die verloren gaat en als een feniks uit zijn eigen as herboren wordt; een esthetisch panorama van de amorele relatie tussen mens, natuur, aarde en de tijd. Zijn krachtige, vaak op groot formaat gerealiseerde schilderijen en bewerkte foto’s (C-prints) binnen dit thema zijn veelal sober van aard: zijn esthetisch amor fati. “omdat dat binnen dit thema onontkoombaar is.”

In zijn werken verwerkt Hans regelmatig – Duitstalige- flarden van gedichten van de Oostenrijkse dichter Georg Trakl (1887 – 1914). Een geniale, depressieve dichter, die zichzelf trachtte te genezen met hallucinerende middelen en daarmee apocalyptische en mythologische beelden opriep. Ook in Trakl’s prachtige taal spreekt de schoonheid van de destructie. Sedert enkele jaren werkt hij ook aan een reeks ‘Bilder der Großstadt‘, waarbij Venetië exemplarisch is voor een stad die worstelt met de tijd.

Hans Mulder studeerde in 1973 cum laude af aan de Koninklijke Academie van de Beeldende Kunsten in Den Haag.